‘k Vertel u en ’t is niet verzonnen

hoe de eetgroep is begonnen

Op zeker vergadering

riep Gerda : ik heb nog een ding:

Wordt er hier nog onverwacht

aan alleengaanden gedacht?

Toen zei Hanny vd Linden

daar moeten jullie zelf eens wat voor vinden

Dineke en Gerda gingen toen heel braaf

Met Ytje en Jannie in conclaaf

Zo kwamen zij op een briljant idee :

“We starten saam een eetcafé “

Ze spanden zonder iemand iets te vragen

eerst Jan Herms maar voor hun wagen

Toen dat gat daar was gedicht

werd Roelof pas ingelicht

Hij had veel vonden en veel maren

en ook wel terecht bezwaren

Ten eerste was hij zeer beducht

voor een constante etenslucht

En voor koffie en voor thee

viel de prijs ons ook niet mee

maar is er niemand die trakteert,

heeft de tijd ons wel geleerd

dan heeft Roel steeds in een hoekje

voor ons nog wel een lekker koekje

En voor het geld maakte al vlot

Ytje een mooie centen pot

De eetgroep trok bij haar bestaan

al rap een 30 mensen aan

Het eten was puur kwaliteit

toch misten we intimiteit

Dus is het zo dat het niet hindert

dat dit aantal is verminderd

Ik memoreer dat van die allen

er sommigen ons zijn ontvallen

Er zijn er naar ik dacht zo vier

dus noem ik nu hun namen hier:

Mevrouw Ophoff zij deed heel graag mee

maar meed het woordje “eetcafé”

Bij mevrouw Hovestad werd zo blijkt

door ons zelfs thuiszorg aangereikt

Piet Bruintjes met al zijn verhalen

liet door zoon Henk vaak visjes halen

Hierbij nog eventjes vermeld:

dat kostte ons wel erg veel geld

Tot slot, en dat doet nog steeds zeer,

is Geja de Leur er ook niet meer

Voor mevrouw Disselhof en de Boer

werd hierheen gaan een grote toer

Ook dat is zeker en gewis

tot op vandaag een groot gemis

Soms ging er één van iemand houwen

en ja, dat liep dan uit op trouwen

Ze gingen dan ook van ons heen

ze waren plots niet meer alleen

 

Er is zoals we allen weten

veel variatie in het eten

Ook is de maaltijd zelden koud

maar op een keer wel veel te zout

We hebben ’t zwijgend op gegeten

en niemand riep :” ’t is niet te …eten”

Wel worden kokers bij hun werk

van alle kanten ingeperkt

Er mag niets uit een pakje in

en paprika heeft ook geen zin

Ook is er één  van ons zo dwaas

verdraagt zelfs niet de geur van kaas

Dreigt er opeens een groot tekort

dan wordt ons Joysje opgepord

Ze kookt dan voor ons; raad eens wat

een overvolle zak patat

Soms aten we bij iemand thuis

er was altijd wel een gastvrij huis

We liepen dan wat uit de pas

omdat de kerk gesloten was

 

De afwas doen we met plezier

al houdt Roel ons wel in het vizier

Hij let of er soms met de vaat

niets door het gootsteen putje gaat

Als alle rommel is geslonken

 koffie en thee is opgedronken

wil ik u allen wel vertellen

stortten we ons op vele spellen

Tot Jannie eens heel onverwacht

voor ons wat beters had bedacht

Ze brengt onze kennis sowieso

wel op een superhoog nivo

We brengen nu onderdehand

de uilen heel naar Griekenland

En wie van allen had het woord

“natte gemeente”ooit gehoord?

 

Toch zijn er ook heel mooie dingen:

het samen bidden- samen zingen

Wat maakt dit ook ons samen zijn

weer ied’re avond heel erg fijn

 

Tot slot wil ik nog laten weten

dat was ik bij ’t begin vergeten

Als wij met een tas vol proviand

hier bij de kerk zijn aangeland

Dan staan daar altijd heel secuur

de werkers van het eerste uur

Zij hebben binnen, o zo net

al alles voor ons klaar gezet

En nu genieten ze zowaar

van sigaret en van sigaar

Maar hoe krijg ik nu toch verbaal

een passend slot aan dit verhaal?

Ik wil u allen lieve mensen

een heel gezonde eetlust wensen

Dan komen wij het elfde jaar

ook weer gezellig bij elkaar!